5. aprila 1992. godine počela je opsada Sarajeva, jedna od najdužih u novijoj istoriji ratovanja. Tokom 1.425 dana opsade grada, građani Sarajeva bili su izloženi konstantnom granatiranju i snajperskoj paljbi, a humanitarnu pomoć bilo je skoro nemoguće dostaviti. Hiljade ubijenih i ranjenih, među kojima značajan broj djece, trebali su biti opomena čovječanstvu.
Međutim danas, 32 godine kasnije, u skoro identičnoj situaciji nalaze se stanovnici Gaze, izloženi neselektivnom granatiranju i suočeni sa teškom krizom gladi i žeđi, zbog blokade dostavljanja humanitarne pomoći, posebno nakon napada na humanitarne konvoje, kojima se zastrašuju humanitarni radnici i obeshrabruju humanitarne organizacije da im dostave hranu, vodu i najosnovnije medicinske potrepštine.
Svijet, a posebno Organizacija ujedinjenih nacija, ima civilizacijsku obavezu da se suprotstavi pretvaranju gladi i žeđi u oružje i da hitno preduzme učinkovite mjere u pravcu hitnog zaustavljanja agresije na Gazu i uspostavljanja humanitarnih koridora za dostavljanje humanitarne pomoći stanovnicima Gaze, posebno u toku mjeseca Ramazana i u susret predstojećem Bajramu.
🖋mr Ervin Ibrahimović, predsjednik Bošnjačke stranke