U nastavku dostavljamo reagovanje Zdravka Tomića, člana GO PES-a i kandidata na poslaničkoj listi “Evropa sad – Milojko Spajić” na saopštenje i sponzorisane objave Fidelity Consultinga/Miloša Vukovića:
U svjetlu neporecivih činjenica kojih je svjestan svaki građanin Crne Gore, Pokretu Evropa sad! nije potreban dodatni marketing u predizbornoj kampanji, ali uvaženom gospodinu Vukoviću zahvaljujemo na prilici da putem medija još jednom javnost podsjetimo na rezultate koje smo postigli u vrijeme sprovođenja “nepostojećeg” Programa Evropa sad 1.
Na samom početku važno je naglasiti da jedino odstupanje koje postoji jeste odstupanje od pravila sabiranja i oduzimanja, koje je u pokušaju analize gospodina Miloša Vukovića objavljene u tekstu “Kratka analiza programa Evropa sad 2.0: Odstupanje od obećanja” očigledno. Zato ćemo mu – u najkraćem – objasniti gdje je 42. Vlada Crne Gore napravila uštede od 200+ miliona eura.
Ono što bi ekonomski analitičar trebalo da zna je da se u budžetu Crne Gore neproduktivna potrošnja nalazila na gotovo svim kategorijama po ekonomskoj klasifikaciji, te da smo na osnovu toga došli do ovoliko velike uštede.
Ali, da krenemo redom.
Izvršenje budžeta 2021. Godine bilo je 2.01 milijardu potrošnje, a za 2020. je 2.06, što znači da se uštedjelo 50 miliona na potrošnji.
Gdje je ta potrošnja?
– Je li u platama?
Izdaci za plate povećani su sa 499 na 535 (+36) miliona, što znači da tu ne da nije bilo ušteda, nego je dodatno potrošeno, pošto zarade nisu smanjene, već su usklađene i time blago povećane.
– Je li u penzijama?
Nije ni tu, jer su izdaci za socijalu i penzije porasli sa 558 na 567 (+9) miliona, kao rezultat usklađivanja.
– Da li je na agrobudzetu i ostalim subvencijama?
Nije ni tu, jer su iste porasle sa 36 na 48 miliona (+12).
Kapitalni budžet bio je neznatno veći u 2020. jer su tada plaćani avansi firmama, a pošto je naše računovodstvo bazirano na keš principu – iako se novac trošio u 2021, dio kapitalnog budžeta se pripisao 2020. godini – i na osnovu toga imamo realno povećanje od dvadesetak miliona eura.
Da ne pominjemo investiciju u Air Montenegro od 30 miliona, subvencije za privredu koje su bile gotovo 100 miliona, jednokratne pomoći penzionerima i socijalno ugroženim kategorijama u vrijeme korona krize, povećanje staračkih naknada i minimalne zarade na 250e. Takođe, nikako se ne smiju zaboraviti pale garancije prethodnih vlada, kamate u 2021. godini od 114 miliona, a za 2020. 111 miliona, koje su naslijeđene zbog loše politike zaduživanja u prošlosti, i tako dalje.
Kada sve to saberemo vidimo da su se uštede morale desiti na mjestima koja nisu ni plate, ni penzije, ni socijala, ni agrobudzet ni kapitalne investicije. To su upravo neproduktivni troškovi koje gospodin Vuković nije znao da pronađe.
Naravno da se u nekoliko brojki ne može vidjeti ušteda koja ja napravljena na neproduktivnim rashodima, zato što su se zahvaljući toj uštedi povećale ostale kategorije rashoda, koje su u tom trenutku bile potrebne građanima i privredi u vrijeme korone.
Gledano kroz brojke: u odnosu na budzet 2020. Markovićeve Vlade, izvršenje tekuće potrosnje za 2021. je manje oko 111 miliona, tako da je i tu vidljiva ušteda, a ako dodamo sve gore nabrojane benefite na korist građana i privrede to je preko 200 miliona eura.
Pozivamo gospodina Vukovića u naše kancelarije na kafu, da mu objasnimo sve što mu nije
