Nakon završetka parlamentarnih izbora 2020.godine sam stekao utisak da su pojedini ambasadori koji službuju u našoj državi bili lideri dijela političkih partija koje su učestvovale na izborima.
Ovaj stav sam izradio prateći djelovanje ambasadora i njihovu želju da DPS Mila Đukanovića ne bude dio nove skupštinske većine koja će izglasati novu Vladu koja je bila ubjedljivo najgora od kada u Crnoj Gori postoji višestranačje.
Diplomate su se latile posla sastavljanja ekspertske Vlade tipujući na Dritana Abazovića kao svog favorita koji će donijeti preporod Crnoj Gori dok je premijersko mjesto povjereno Zdravku Krivokapiću.
Nije trebalo puno vremena da svi pa i diplomate shvatimo da ovaj projekat skreće Crnu Goru sa evropskog puta i vodi je u sunovrat.
Nakon greske koje su brzo postali svjesni ambasadori mole lidera DPS-a da se uključi u rušenje Vlade Krivokapića i da podrži novu Vladu čiji će premijer biti njihov mezimac doktor Dritan Abazović.
Nakon nepuna dva mjeseca diplomate ponovo idu kod Đukanovića i mole ga da u što kraćem roku obezbijedi skupštinsku većinu koja će srušiti Vladu Dritana Avazovića koja Cenu Goru vodi pod kišobran srpskog sveta.
Nakon što je DPS sa svojim koalicionim partnerima i Demokratama Alekse Bečića srušio 43. Vladu svima je postalo jasno da je ova dvogodišnja egzibicija Crnu Goru skupo koštala.
Ne treba prośečnom građaninu ni zera političkog znanja da bi zaključio kako je doktor Dritan Abazović propali projekat stranih ambasadora.
Kulminaciju Dritanove političke propasti je bila izjava kako treba razmotriti mogućnost rekonstrukcije
43. Vlade kojoj je crnogorski parlament izglasao nepovjerenje.
Lično se nadam da nam diplomatski predstavnici koju službuju u našoj državi više neće nametati propale projekte poput Dritana Abazovića i njegovih eksperata koji su nanijeli nemjerljivu štetu Crnoj Gori.
Dok mi u Crnoj Gori čekamo raspisivanje prijevremenih parlamentarnih izbora članicama EU preostaje ozbiljna analiza rada kontraverznog komesara Olivera Varheljija.
